درخت بادام هندی در زمان رشد بسیار حساس می باشد و ممکن است مورد حمله آفات و بیماری ها قرار گیرد، بارش، رطوبت و دما عوامل کلیدی برای پراکندگی قارچ و عفونت هستند.
C. gloeosporioides در بقایای بافت های آلوده روی خاک زنده می ماند، اما پراکندگی هاگ توسط باران نشان دهنده مرتبط ترین منبع انتشار است.
هاگ ها در یک لایه موسیلاژینی به هم چسبیده و درگیر می شوند که از جدا شدن در هوای خشک محافظت می کند تا زمانی که باران های بعدی آنها را دورتر بپاشند.
تأثیر قطرات باران، هاگ ها را در محدوده متغیری از فواصل پخش می کند، که ممکن است توسط باد بیشتر شود بنابراین، در طول دوره های بارانی، بیماری به بالاترین شدت خود می رسد و به سرعت در داخل و بین گیاهان گسترش می یابد.
دماهای بین 22 تا 28 درجه سانتیگراد و حداقل 10 ساعت اشباع شرایط عالی برای عفونت هستند، هنگامی که چنین شرایط رطوبت و بارندگی بالا در مرحله گلدهی تا شروع گلدهی بادام هندی حاکم باشد، کیفیت سیب و مغز به شدت تحت تاثیر قرار می گیرد و تلفات تولید حتی بیشتر می شود.
در حال حاضر، آنتراکنوز در تمام مناطق و استان های پرورش بادام هندی برزیل و موزامبیک بسیار شایع است.
علیرغم ماهیت افزایشی پراکندگی پاشش C. gloeosporioides در طول زمان، ظرفیت کلی آن هنوز بسیار کم است تا میزان انتشار آنتراکنوز در این کشورهای عمده تولید کننده بادام هندی را نشان دهد.
پدیده های دیگر، مانند پراکندگی حیوانی و انسانی، احتمالاً به طور قابل توجهی به دلیل اعمال کشاورزی و از طریق معرفی مواد گیاهی آلوده نقش داشته اند.
علاوه بر این، شواهد مربوط به عفونت متقاطع آنتراکنوز در بادام هندی از سایر گیاهان حساس که در نزدیکی تحت سیستم های کشت مخلوط کشت می شوند، نیازمند احتیاط و نگرانی در مدیریت کنترل بیماری برای تولید بادام هندی است.
بدون دیدگاه