خوردن گردو خشک 1401 با افزایش وزن کمتر در طول دوره مطالعه همراه بود و شرکتکنندگان کمتری که گردو مصرف میکردند در مقایسه با سایر آجیلها و بدون مصرفکننده آجیل به عنوان افراد چاق طبقهبندی شدند.
در مقایسه با مصرفکنندگان آجیل، مصرفکنندگان گردو به طور قابلتوجهی غلظت گلوکز خون ناشتا کمتری داشتند در حالی که سایر مصرفکنندگان آجیل کلسترول LDL بالاتری داشتند.
نشانگرهای کیفیت رژیم غذایی پس از 20 سال: گنجاندن گردو در رژیم غذایی در دوران بزرگسالی با نمره کیفیت کل رژیم غذایی (شاخص تغذیه سالم 2015) در مقایسه با سایر مصرف کنندگان و بدون آجیل ارتباط مطلوبی داشت.
در مقایسه با سایر مصرفکنندگان آجیل یا بدون آجیل، افرادی که گردو مصرف میکردند، دریافتهای غذایی روزانه خود گزارش شده زیر را داشتند، از جمله ارتباط معنیداری با دریافت بیشتر چندین ماده مغذی کمتر مصرفشده و گروههای غذایی با اهمیت سلامت عمومی، همانطور که در رژیم غذایی 2020-2025 ذکر شده است.
دستورالعمل برای آمریکایی ها: استفن میگوید: مصرفکنندگان آجیل در رابطه با کیفیت رژیم غذایی مزیتی نشان دادند، اما به نظر میرسد مصرفکنندگان گردو نسبت به سایر گروهها پروفایل ریسک فاکتور بیماری قلبی بهتری دارند، حتی با توجه به کیفیت کلی رژیم غذایی.
تغییرات شگفتانگیز و سالم در الگوی غذایی کلی مصرفکنندگان گردو نشان میدهد که گردو ممکن است بهعنوان پل یا «غذای حامل» برای کمک به افراد در ایجاد عادات غذایی سالم و سبک زندگی در طول زندگی عمل کند.
در حالی که این نتایج مثبت هستند و کار قبلی مطالعه CARDIA را در مورد فواید سلامتی مصرف گردو تایید میکنند، آزمایشهای بالینی تصادفیسازی و کنترلشده باید در سایر جمعیتها و محیطها برای تایید مشاهدات در مطالعه فعلی انجام شود. مطالعات مشاهده ای نمی تواند نتیجه گیری علت و معلولی را پشتیبانی کند.
علاوه بر این، برخی از نتایج برای عوامل خطر بیماری قلبی مربوط به کلسترول و لیپیدها در مطالعه کنونی با کارآزماییهای تصادفیسازیشده و کنترلشده قبلی همخوانی ندارد.
این می تواند به تفاوت در طراحی مطالعه، از جمله مدت مداخله (به عنوان مثال، چند ماه تا 30 سال) یا میزان مصرف آجیل مربوط باشد. در نهایت، محققان سایر آجیل های خاص را در پایگاه داده خود جدا نکردند، بنابراین یافته ها نمی تواند نشان دهنده عدم فایده سایر آجیل ها باشد.
بدون دیدگاه