پسته خام کیلویی منبعی از پروآنتوسیانیدین ها است که به عنوان تانن های متراکم، محصولات نهایی الیگومری و پلیمری مسیر بیوسنتزی فلاونوئید نیز شناخته می شود.
ترکیبات شناسایی شده شامل دایمرها، تریمرها، تترا-ایسامرها و اپتا-دکامرها با مقدار کلی ~258 میلی گرم در 100 گرم می باشند. آنها یکی از مرزهای نهایی در تحقیقات فلاونوئیدها را نشان می دهند، با حجم وسیعی از ادبیات که در چند سال گذشته ظهور کرده است، خواص بالقوه ارتقاء سلامت مشتقات مونومر و پلیمری فلاوان-3-اول را توصیف می کند، که تصور می شود مسئول به اصطلاح “فرانسوی” پاردوکس است.
پلی فنول های پسته، بدون تفاوت بین پسته خام یا بو داده، در معده و روده کوچک قابل دسترسی هستند و بنابراین برای جذب در دسترس هستند، بنابراین از یک رابطه مفید احتمالی بین مصرف پسته و پیامدهای مرتبط با سلامت حمایت می کنند.
فلاونول‌ها و فلاونون‌ها، در میان زیرگروه‌های فلاونوئیدها، احتمالاً به دلیل خواص ارتقاء سلامتی که از طریق مطالعات اپیدمیولوژیک شناسایی شده‌اند، بیشتر مورد مطالعه قرار گرفته‌اند، و فعالیت‌های ضد تجمعی، آنتی‌اکسیدانی، محافظ قلبی، ضد باکتریایی، ضد ویروسی و ضد سرطانی آنها گزارش شده است.
آنتوسیانیدین ها به دلیل وجود O قادر به اتصال فلزات هستندگروه دی فنل در ساختار شیمیایی پایه این در مهار اکسیداسیون لیپید ناشی از فلز مهم است و به طور قابل توجهی به پتانسیل آنتی اکسیدانی فلاونوئیدهای پسته کمک می کند. جنتیله و همکاران نشان داد که برخی از خواص سلامتی پسته را می توان تا حدی به محتوای آنتی اکسیدان های غذایی آجیل نسبت داد.
اثرات عصاره آبدوست P. veraL. در تولید گونه های اکسیژن فعال (ROS) در سلول های ماکروفاژ RAW 264.7 در شرایط آزمایشگاهی مورد بررسی قرار گرفت. کاهش وابسته به دوز در تولید ROS ناشی از لیپوپلی ساکارید در حضور غلظت‌های مختلف عصاره آبدوست مشاهده شد، که شواهدی را تأیید می‌کند که پروآنتوسیانیدین‌ها می‌توانند اجزای زیست فعال مسئول اثرات روی ROS باشند.
بالیستریری و همکاران اثر فرآیند رسیدن و خشک کردن بر میزان پلی فنل ها و توکوفرول های پوست کنده Pistacia vera L. var را ارزیابی کرده اند. نتایج نشان داد که محتوای آنتوسیانین با رسیدن افزایش یافت، اما خشک شدن در آفتاب منجر به از دست دادن قابل توجهی شد. فلاونوئیدها و توکوفرول ها هر دو با رسیدن و خشک شدن کاهش یافتند.
بدون دیدگاه